ورقه در روز قیامت میان او و آتش پرده خواهد بود

المومن اذا مات و ترک ورقة واحدةً علیها علم تکون تلک الورقة یوم القیامت ستراً فیما بینه و بین النار و اعطاه الله تبارک و تعالی بکلّ حرف مکتوبٍ علیها مدینة اوسعُ من الدنیا سبع مرّات و ما من مومنٍ یقعد ساعة عند العالم الّا ناداه ربّه عزّوجل جلستُ الی حبیبی و عزّتی وجلالی لاسکنتک الجنّة معه و لا ابالی 

مومن چون بمیرد و یک ورقه که در آن علمی نوشته شده باشد به جا گذارد همان ورقه در روز قیامت میان او و آتش پرده خواهد بود و خداوند به عوض هر حرفی که بر ان نوشته شهری به او میبخشد که هفت بار از دنیا وسیعتر باشد و هیچ مومنی نیست که ساعتی در حضور عالمی بنشیند جز آنکه پروردگار به او ندا کند که :در نزد محبوب من نشسته ای به عزت و جلالم سوگند که حتما تو را با او در بهشت جا دهد و باکی ندارم

(امالی صدوق ص37)